چطورآدم به پـسـرش بگوید که گاهـی آدم به یاد کسی گریـه نمی‌کند، اصلا آدم نمی‌فهمد چرا گریه می‌کند، و شاید یک نقطهٔ عمیق و نرم و ولرم، مثل نور آفتاب بهاری، توی دلش پیدا می‌شود، که اصلا حس بدی هم نیست. حتی یک احساس شادی است، گریه‌آور هم نیست، ولی آدم بی‌اختیار گریه‌اش می‌گیرد...!
قابلهٔ سرزمین من/ رضا براهنی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر