جاودانه صدا

امروز صبح داشتم از دانشگاه میامدم خانه که تیتر یکی از روزنامه ها توجهم را جلب کرد: محمد نوری در سن 81 سالگی چشم از جهان فرو بست. در این سال جدید خبر مرگ هنرمندان زیادی را شنیدم ولی ناراحتی که برای محمد نوری بسیار عظیمتر بود و چشمانم را خیس کرد شاید علت گریه ام این بود که از بچگیم بعلت عشق پدر و مادرم به او، صدایش در گوشم بوده و با آهنگهایش بزرگ شدم. آهنگهایی مثل: جمعه بازار،مریم،آرزوها،ایران،تو و من و............

یکبار 9 سال پیش او را در کنسرتش دیدم او در صحنه خودنمایی می کرد و میدرخشید و با صدای رسا و جاودانه اش  اشک همه بخصوص هم سن و سالان پدر و مادرم را در آورد.وقتی کنسرت تمام شد همه به یاد خاطرات گذشتۀ خود افتاده بودن و لبخندی شیرین بر لب داشتن. آهنگ مریم (جان مریم چشماتو وا کن ،منو صدا کن) را به در خواست مردم آن شب دو بار اجرا کرد و همه با محمد نوری هم صدا شدن،و واقعاٌ لحظه ی خاطره انگیزی برای همه و به شخصه خود من رقم خورد. 

محمد نوری همیشه در قلب دوستارانش زنده است و نامش در موزیک ایران جاودانه خواهد بود.او که همیشه کنار مردم بود و بارایشان لحظات خوبی را رقم زد.

محمد نوری عزیز ، ای جاودانه صدای موزیک ایران تو را به خدا قسمت میدهم چشمهایت را باز کن و با آن صدای زیبایت فقط یکبار، فقط یکبار دیگر بخوان:باز دوباره صبح شد ، من هنوز بیدارم ، کاش می خوابیدم ، تو رو خواب می دیدم.........................